امروز هم روز عشاق بود

روز پنجم از ماه اسفند سنپدارمذ ( اسفندار مذ) نام داشت ( دارد ) سپندارمذگان روز زن و زمین است.
در ایران باستان روز پنجم هر ماه سپندارمذ بوده است. سپندارمذ لقب ملی زمین و زمین یعنی گستراننده، افتاده است.زمین را نمادی از عشق می دانستند که در عین تواضع، خوان پر نعمت الهی را بی دریغ برای همه می گستراند، گویی نمی تواند مهر مادری اش را از هیچ یک از فرزندانش پنهان کند و می خواهد که دامن پرمهرش مأمنی برای همه شان باشد.
از این جهت بود که در فرهنگ ایران باستان سپندارمذگان را به‌عنوان نماد عشق و زن می‌‌پنداشتند و در این روز مردان به زنان خود احترامی خاص می گذاشتند و برایشان هدیه می گرفتند.
در فرهنگ ایران باستان همواره به وجود زن با دیده ی احترام می نگریستند و به انحای مختلف آنان را محترم می شمردند.
هر چند برخی ماه دوازدهم ( سپندارمذ ) که مقارت با ۲۹ اُمین روز از ماه بهمن است را جشن میگیرند و آن را روز عشق می نامند.
اما از آنجا که رسم بود هر روزی که با نام همان ماه همنام می شد را جشن بگیرند می توان نتیجه گرفت که روز پنچم اسفند درست تر است، روزی که نام روز و ماه هر دو یکی می شود.
این روز بر همه دختران، زنان و مادران سرزمین مادری ام مبارک ...